„ქრისტეს მიერ საყვარელნო მამანო, ძმანო და დანო, გილოცავთ დღევანდელ კვირა დღეს და გადმოგცემთ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-ის ლოცვა-კურთხევას. დღეს ჩვენ მოვისმინეთ მაცხოვრის დიდებული სიტყვები სახარებიდან: „ნუ გეშინია, შვილო, შენმა რწმენამ გადაგარჩინა შენ. წადი მშვიდობით!“ ეს მისი ცნობილი სიტყვები განეკუთვნება არა მხოლოდ ამ სისხლმდინარე დედაკაცს, რომელიც უფალმა განკურნა, რომელიც შეეხო მისი სამოსლის კალთას და მეყსეულად განიკურნა, არამედ განეკუთვნება ყველა ადამიანს, იმიტომ, რომ ადამიანი შეიძლება სისხლმდინარე იყოს ფიზიკურად, მაგრამ შეიძლება იყოს სულიერადაც.

ამიტომ ეს სიტყვები ეხება ყველას, ვინც ამ ცხოვრების გზაზე ჭრილობები მიიღო, ვინც მიხვდა და ვინც გრძნობს, რომ ერთადერთი წყარო და ძალა ნამდვილი კურნებისა და ყოველი სიკეთისა არის უფალი იესო ქრისტე, ვინც მიისწრაფვის ამ ზეციურ და საღვთო მკურნალთან, რომელიც დევნის ეშმაკებს, რომელიც თვალს უხელს ბრმებს და რომელიც მკვდრებს აღადგენს, ვინც მიისწრაფვის მასთან და ვისაც სურს, შეეხოს მისი სამოსლის კალთას.

აი, სწორედ ასეთი შეხებით მიდის მასთან ეს სისხლმდინარე დედაკაცი და როგორც დღეს სახარებაში წავიკითხეთ, ხალხმრავლობა იყო. რა თქმა უნდა, ამ დედაკაცს ეგონა, რომ მისი სნეულებაც, მისი ასე ზურგიდან მიპარვაც და სამოსლის კალთაზე შეხებაც, მისი სიხარულიც შეუმჩნეველი დარჩებოდა ხალხისთვისაც და მაცხოვრისთვისაც, მაგრამ უეცრად მას ესმის შეკითხვა: „ვინ შემეხო მე?“ წარმოიდგინეთ ამ ქალის მღელვარება, მან ალბათ იფიქრა: „იქნებ რაიმე ცუდი ჩავიდინე, იქნებ არასწორად მოვიქეცი, იქნებ რაიმე სასჯელი მელის ახლა, ასე რომ მოვიქეცი?“ იგი დაიჩოქებს მაცხოვრის წინაშე და ყველაფერს უამბობს. პასუხად ესმის ეს სიტყვები: „ნუ გეშინია, ასულო, შენმა სარწმუნოებამ გადაგარჩინა შენ!“ აი, რა დიდი ძალა აქვს ქრისტეს სამოსლის კალთაზე შეხებას. ის სამოსელი, რომლითაც ჩვენი ყოვლისშემძლე შემოქმედი შემოსილია, არის მთელი სამყარო.

გახსოვთ დავით წინასწარმეტყველის სიტყვები? – „შეიმოსე ნათელი, ვითარცა სამოსელი“. ე.ი. უფლის სამოსელი არის მთელი სამყარო, ეს არის ციური სხეულები, ეს არის ბუნების ყველა მოვლენა, ეს არის მცენარეები, ეს არის ვარსკვლავები, ეს არის ყვავილები, ეს არის პირუტყვები თუ ადამიანები, ყველა გახლავთ აი, ასე ნაირფერად მორთული სამოსი უფლისა, რომელსაც, სამწუხაროდ, ჩვენ, როგორც წესი, ვუმზერთ და ვეხებით მოკრძალების, მოწიწებისა და აღელვების გარეშე, ვერ ვაცნობიერებთ მის სიდიადეს და გონებისთვის მიუწვდომელ მშვენიერებას.

აი, როდესაც მაცხოვარმა განკურნა ეს სისხლმდინარე ქალი, მაშინ იქ იმყოფებოდა სინაგოგის წინამძღვარი იაიროსი, რომელსაც შვილი უკვდებოდა და ამის გამო მიმართავს მაცხოვარს, მაგრამ მოდიან მისი მსახურები და ეტყვიან, რომ ეს გოგონა უკვე გარდაიცვალა და მოძღვრის შეწუხება საჭირო აღარ არის. უფალმა რომ დაინახა იაიროსის მწუხარება, ასევე საოცარი სიტყვები უთხრა მას: „ნუ გეშინია, მხოლოდ ირწმუნე და განიკურნება შენი ასული“.

როგორი ნათელი და სანუგეშო სიტყვებია, ძვირფასო ძმებო და დებო, როგორი ნუგეშია, როგორი შეწევნაა ყველა ადამიანისთვის დაეჭვების თუ მწუხარების, სევდიანობის თუ სასოწარკვეთილების წუთებში, რომ „მხოლოდ გწამდეს, მხოლოდ ირწმუნე“ და უფალი მუდამ შენთან იქნება, არასდროს მიგატოვებს და იგი ყოველთვის მზად არის, რომ ყველას დაეხმაროს და შეეწიოს!

უფალი მიდის იაიროსის სახლში და იქ წარმოითქმება კიდევ ერთი სიტყვა, რომლითაც ოდესმე უფალი მკვდრეთით აღადგენს ყველა ადამიანს საფლავებიდან. იგი ეტყვის ამ მკვდარ გოგონას: „ყრმაო, აღდეგ!“ შემდეგ ლუკა მოციქული მოგვითხრობს, რომ „და დაუბრუნდა მას სული“. „დაუბრუნდა“ ნიშნავს, რომ სული ცოცხალი იყო, დროებით იყო განშორებული სხეულისგან და ეს სული ბრუნდება სხეულში. ეს გოგონა მაშინვე წამოდგება, გაცოცხლდება და მისი გაცოცხლების დასტურად და ნიშნად უფალი ბრძანებს, რომ მას საჭმელი მოუტანონ.

აი, ძვირფასო ძმებო და დებო, ასეთი შესანიშნავი სახარება წავიკითხეთ დღეს ჩვენ და ვეცადოთ, ღვთის მადლით, რომ გვახსოვდეს ეს სამი სიტყვა, დღეს უფლის მიერ წარმოთქმული, და ჩვენს გულებზე სალბუნად დავიდოთ: „ნუ გეშინია, შვილო, შენმა სარწმუნოებამ გადაგარჩინა შენ“, „ნუ გეშინია, მხოლოდ ირწმუნე“ და „ყრმაო, აღდეგ!“ ამინ“,- განაცხადა მეუფე შიომ.