“მთელი ცხოვრება ვაკვირდები განათლებულ ადამიანებს და იცით რა აღმოვაჩინე? მათ გააჩნიათ მინიმალური თვითმოთხოვნილებები და მაქსიმალური ვალდებულებები. განათლებულ ადამიანებს არ ახასიათებს საწყისი ცხოველური ინსტიქტები და იმდენად ნატურალურები არიან, გული თვალებში უციმციმებთ...

განათლებული ადამიანი, ვერასოდეს განიცდის პირად კეთილდღეობას და ბედნიერებას, თუ მის ქალაქში, სოფელში, ქუჩაზე, ხელგამოწვდილი ქალი მათხოვრობს და ამის შემყურეს, ამაყად, თავაწეული სიარულის სცხვენია...

განათლებული ადამიანი, უგნურის სისულელეზე იცინის, მაგრამ მას, არასოდეს დასცინის...

მათ არ უყვართ კამათი იდიოტებთან, რადგან იციან, ეს ერთად ერთი შემთხვევაა როდესაც თავხედს და უტიფარს გამარჯვების გვირგვინს ადგამენ...

განათლბული ადამიანი, იმდენად ნატურალურია რომ, მას გული თვალებში უციმციმებს, მე ძალიან მიყვარს მზე, მზე რომელიც ღამე ამოდის!.. დღეს, ჩვენს ქალაქში ცოტაა ისეთი ადამიანი, ვისაც გულისყურით დავაკვირდებოდი, სამწუხაროდ არავის დაკვირვების და მოსმენის სურვილი არ გამაჩნია..."-წერს ედმონდ მინაშვილი.