საქართველოში კორონავირუსის 8 ახალი შემთხვევა დადასტურდა და ინფიცირებულთა რაოდენობა 746-მდე გაიზარდა.
ევროპაში კი არა სახლებში არა ვართ შესაშვები, ისე ვიქცევით, - ამის შესახებ ბოდბელმა მთავარეპისკოპოსმა, მეუფე იაკობმა ქადაგებისას განაცხადა.
კორონავირუსით მაღალდაზიანებული ქვეყნებიდან საქართველო ტურისტებს ჯერჯერობით ვერ მიიღებს, - ამის შესახებ განცხადება დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელმა ამირან გამყრელიძემ გააკეთა.
მაქსიმალურად უნდა ვეცადოთ, რომ დღემდე რაც მოვიტანეთ, შევინარჩუნოთ - ამის შესახებ დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელის მოადგილემ განაცხადა.
მინდა გაგამხნევოთ, რომ ის მოვლენები, რომლებიც წარსულში, ან დღეს, ან მომავალში არის მთელ მსოფლიოში, ეს გამოცხადებები, გაჭირვება და განსაცდელი გვიწყობს ხელს, რომ ჩვენც ავმაღლდეთ.
საინფორმაცი სააგენტო FirstNews.ge-ს პატარა მკითხველები და ბლოგერებიც გამოუჩნდა. გთავაზობთ მეოთხე კლასის მოსწავლის,- ანი ნოზაძის ბლოგს, რომელიც აღგვიწერს, თუ როგორ ატარებდა დროს კორონავირუსის პანდემიისა და კარანტინის ფონზე.
"მსოფლიოში დღეს, ისეთი რამ ხდება, ალბათ, ამას ვერც წარმოვიდგენდით.
დიახ, ადრე ხომ სრულიად წარმოუდგენელი იყო ამდენი ხნით სახლში ყოფნა და ამავდროულად სკოლაში სწავლა.ისე, სიმართლე რომ გითხრათ, ყველაზე კარგი რამ, რაც ამ ვირუსმა მომიტანა ოჯახის წევრების ერთად შეკრებაა. ამდენი ხანი ერთად თითქმის არ ვყოფილვართ. უფრო მეტად მამიკო მაკლდა, რადგან უმეტესად სამსახურში იყო. ბევრი ვითამაშეთ და გავერთეთ, ნამცხვრის გამოცხობაც ვისწავლე, საჭმლის მომზადებაც ვცადე. მოკლედ რომ ვთქვათ, ყველა ერთმანეთის გართობით ვიყავით დაკავებულები. ახლა კი, ნელ-ნელა ვუბრუნდებით ძველებურ ცხოვრებას და ალბათ, მომენატრება კიდეც ეს დრო.
მინდა ონლაინ გაკვეთილებზე მოგიყვეთ, იცით როგორ გამიხარდა, რომ გავიგე სახლიდან შევუერთდებოდი გაკვეთილებს. პირველი იმიტომ, რომ კომპიუტერთან დიდ დროს არ ვატარებ, მხოლოდ განსაზღვრულ დროს მაძლევენ მშობლები. ახლა კი წარმოვიდგინე, თითქოს უკვე დიდი ვარ და დამოუკიდებელი. დიდი მოლოდინით შევუერთდი გაკვეთილს,როცა ჩემი კლასელები და მასწავლებელი დავინახე გული ამიჩუყდა, ცრემლები მომადგა. მივხვდი, რომ ძალიან მომენატრნენ, თან ამ დროს მომღიმარი სახით უყურებ ყველას...
ერთი კარგი ფუნქცია აქვს ჩვენს პროგრამას, რომლის საშუალებითაც გაკვეთილების შემდეგ კლასელები ერთმანეთს ვეხმიანებით . ბევრი ვისაუბრეთ და სათქმელი ვერ გამოვლიეთ...
ეს იყო სიახლე, რომელმაც უამრავ რამეზე დამაფიქრა. თუნდაც იმაზე, რომ ადამიანებთან ახლო ურთიერთობა აუცილებელია. ეს სიხარულისა და ემოციების გაზიარებაა. ძალიან მენატრება მეგობრებთან ცელქობა და თამაში.
თუმცა წინასწარ არ ვიცით რა გველის, ამიტომ ყოველთვის ვეცდები რომ მეგობრებსა და გარშემომყოფებს უფრო მეტად ვაგრძნობინო, რომ ძალიან მიყვარს."
