დავიწყოთ იქედან რომ ეს საკვები ჩინელებმა მოიგონეს და ქუჩის საჭმელად ითვლებოდა.ფართოდ იყენებდნენ ომის დროს. თუმცა დღევანდელე სუპები სულ სხვა სახისაა. შეფუთვაში მაკარონი,პაკეტებში კი სუნელები და ზეთი. დიახ ერთი შეხედვით ეს ასე ჩანს თუმცა თქვენ ცდებით! “მაკარონს” ყველაზე დაბალი ხარისხის მარცვლისგან აკეთებენ,მოყავისფრო მასაში არანაი კვერცს არ ურევენ ფქვილზე ხო საუბარიც ზედმეტია. ამ ნაცრისფერ მასაში ბიოქიმიურ დანამატებს ურევენ,მაკარონს რომ მაკარონის ფერი ქონდეს უმატებენ საღებავს. ალბათ შეგიმჩნევიათ რომ ხშირად მოხარშვამდე ჭამენ მაკარონს რადგან მისი გემო მოსწონთ.ეს ყველაფერი კი ნატრიუმის გლუტამატის ანუ გემოს გამაძლიერებელის დამსახურებაა. რომელიც თავისებურ ნატკოტიკს წარმოადგენს.მისი მიღების შემდეგ გემოს შეგრძნება უქვეითდება ადამიანს.

საბოლოო ჯამში მიღებულ მასას აძლევენ იმ ფორმას რა ფორმაც პაკეტში გვხდება და ატარებენ პალმის ზეთში,ამ ზეთის მავნებლობა კი ყველამ ვიცით და უკვე არაერთ ქვეყანაში აკრძალეს მისი შემცველობის პროდუქტი. არ დაგვავიწყდეს ის პატარა პაკეტები რომლებსაც სუნელებს და ზეთს ვეძახით.ეს არის თავიდან ბოლომდე ბიოქიმიური ნარევი რომელიც წამლავს ორგანიზმს.სუპის ხშირი მიღება იწვევს სიმსივნის განვითარებას.კუჭის წყლულს.სკოლის მასალის დონეზეც კი ყველამ ვიცით რომ კუჭში მოხვედრილი საკვები ორი საათის განმავლობაში მუშავდება და გადადის შემდეგ ეტაპზე,მააგრამ ნურას უკაცრავად! ჩვენი სუპი ბუნების კანონსაც კი ეწინააღმდეგება კუჭის მოხვედრიდან რამდენიმე საათის განმავლობაში ის თავდაპირველ ფორმაშია. კუჭის წვენი ვერ ახერხებს მის გადამუშავებას. ამასობაში კი, მიღებული გლუტამატი ქმედებაში მოდის და თქვენ კვლავ მზად ხართ ახალი პაკეტი გახსნათ და ჩაახრამუნოთ ეს გემრიელობა, რომელსაც მისი შემქმნელები ძროხასაც კი არ აჭმევენ. და სანამ თქვენ დააგემოვნებთ მას კითხეთ საკუთარ თავს რით არის ის ძროხა თქვენზე უკეთესი?