“ჩვენი დასავლელი პარტნიორები ზოგიერთი პოლიტიკური ძალისა და პოლიტიკოსის წარმოჩენას ცდილობენ, მაგალითად, “ევროპული საქართველოს” და დავით ბაქრაძის, მაგრამ ისინი ვერაფრით გახდებიან მმართველი ძალის საპირწონე... ჩვენს უბედურებად, უფსკრულად იქცა პოლიტიკური უალტერნატივობა. “ქართული ოცნება” და “ნაციონალური მოძრაობა” ისევ ერთმანეთის ალტერნატივა არიან. არ ვიცი, რას იზამს მამუკა ხაზარაძე, ის ძალიან ნელა მუშაობს, თანაც ზედმეტად გაცვეთილ ტექნოლოგიას მისდევს - მხოლოდ მთავრობას აგინებს, ნაცვლად იმისა, რაიმე რაციონალური შემოგვთავაზოს. მოკლედ, მთელი პოლიტიკური სპექტრი დაკავებულია ბიძინა ივანიშვილის გინებით და დადებითს არაფერს არ ჰპირდებიან მოსახლეობას. ალბათ, უპირველესად იმიტომ, რომ იდეების ნაკლებობაა. ჩვენს პარტნიორებს კიდევ ბევრი რამ არ მოსწონთ, ყველაზე მეტად კი შეუსრულებელი დაპირება საარჩევნო სისტემის ცვლილების შესახებ, რაც პირადად ბიძინა ივანიშვილმა დადო. პირადად მე დიდი წარმოდგენის არა ვარ პროპორციულ სისტემაზე, მაგრამ ქართულ რეალობაში მაჟორიტარული სისტემა უფრო მიუღებელი გახდა...” - აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას სანდრო თვალჭრელიძე.

“როცა ივანიშვილი პროპორციული საარჩევნო წესის ინიციატივით გამოვიდა, ჩვენმა პარტნიორებმა იფიქრეს, ეს კარგი საშუალებაა კოალიციური მთავრობის ჩამოსაყალიბებლადო, რაც ქვეყნის პოლიტიკური ცხოვრების გზაზე კიდევ ერთი წინ გადადგმული ნაბიჯი იქნებოდა. მეც ვეთანხმები ამ მოსაზრებას, თუმცა საბოლოოდ ვნახეთ, რომ მმართველმა ძალამ ამაზე უარი თქვა. ვფიქრობ, დასავლეთიდან მთავრობის კრიტიკა კვლავაც გაგრძელდება, მაგრამ გამოსავალი სად არის? რას გვთავაზობენ დასავლელი პარტნიორები კრიტიკის პარალელურად, ან საქართველოს ხელისუფლება რას აპირებს? - სამწუხაროდ, რაიმე ხელშესახები არ ჩანს. ბარემ აქვე ვიტყვი, რომ ამ წერილების ავტორთა ნაწილის გულწრფელობა ცოტა საეჭვოა. ვგულისხმობ იმ ტეხასელ კონგრესმენებს, რომლებიც “ფრონტერას” ლობისტებად მოგვევლინენ. არადა, ეს არის კომპანია, რომელზეც ჯერ კიდევ ედუარდ შევარდნაძეს ვეუბნებოდი, რომ მისი მესვეურები აფერისტები იყვნენ და ვურჩევდი ამ კომპანიის ქვეყნიდან გაშვებას. მოკლედ, ერთბაშად ბევრი საკითხი გადაიკვეთა, მაგრამ ფაქტი ერთია - ჩვენმა ხელისუფლებამ ბევრი შეცდომა დაუშვა და ამან განაპირობა უარყოფითი შეფასებებიც. ამასთან, არანაირი უნარი არა აქვთ, სათანადო პასუხი გასცენ ამ კრიტიკას”, - განაგრძობს რესპონდენტი.

“თავის დროზე ხომ მიიღეს საარჩევნო კანონმდებლობა? ითქვა, რომ 2024 წელს პროპორციულ წესზე გადავიდოდით, ვინ აიძულებდა ბიძინა ივანიშვილს ახალი პირობის დადებას და 2020 წლისთვის არჩევნების პროპორციულ წესზე გადასვლის დაანონსებას? მხოლოდ იმიტომ, რომ დემონსტრაციები დროებით შეეწყვიტა, ასეთი დაპირება გასცა და საბოლოოდ უარესი მიიღო. არასდროს არ უნდა შეჰპირდე იმას, რისი გაკეთებაც არ გინდა ან არ შეგიძლია. რა სახელმწიფო მოღვაწე ხარ, თუ საჯარო დაპირებას ვერ ასრულებ? როცა ასე ხდება სიტყვის გატეხა პოლიტიკაში, მერე ნდობის აღდგენა თითქმის შეუძლებელია. ჩვენი დასავლელი პარტნიორები ამიტომაც შეშფოთდნენ. ვითარება რთულია, სიმართლე გითხრათ, გამოსავალსაც ვერ ვხედავ. ვერ ვხედავ ამ ხელისუფლების ალტერნატივას, ჩემთვისაც კი ვერ ვხედავ ძალას, რომელსაც მივცემდი ხმას არჩევნებზე. ისევ იმ ჯადოსნურ წრეში ვართ, როდესაც კარგს და უკეთესს კი არ ვაძლევთ ხმას, არამედ ნაკლებად უარესს. სამწუხაროდ, ვფიქრობ, კვლავაც “ქართული ოცნება” გაიმარჯვებს, ოღონდ დიდი იმედი მაქვს, რომ არა საკონსტიტუციო უმრავლესობით, და მთავრობის ჩამოსაყალიბებლად პოლიტიკური ძალები ითანამშრომლებენ”, - მიიჩნევს ექსპერტი.

“არჩევნებში წარმატებისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ფულს, ის კი ქართულ პოლიტიკაში ორ პოლიტიკურ ცენტრზეა გადანაწილებული. სამართლიანი პოლიტიკური გარემო მნიშვნელოვანია და კარგი იქნება ამის წახალისება სწორედ ჩვენი დასავლელი პარტნიორებისგან. აუცილებელია ახალი ევროპული ყაიდის პოლიტიკური ლიდერების ჩამოყალიბებისთვის ხელის შეწყობა, მაგრამ ამისთვის თანხებია საჭირო, ვფიქრობ, არსებობს საერთაშორისო ფონდები, რომლებიც ამ პროცესს უნდა აძლევდნენ ბიძგს. თავის დროზე შევარდნაძის საპირწონედ სააკაშვილს სწორედ ასე დაუჭირეს მხარი. მარტო მოწოდებები და ლოზუნგები არაფერს გვიშველის. კარგია დემოკრატიის აშენება, მაგრამ როგორ ააშენებ ღარიბ ქვეყანაში, სადაც არ არსებობს რეალური სივრცე პოლიტიკური ცხოვრებისთვის, რადგან რეალურად მოაზროვნე პოლიტიკოსები გაღატაკებული არიან... მეორე პრობლემაა არსებული პოლიტიკური სპექტრის არაპროფესიონალიზმი, იდეების უქონლობა, მხოლოდ საკუთარ თავზე ფიქრი. ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ “ქართულ ოცნებაშიც”, “ნაციონალურ მოძრაობაშიც”, “ევროპულ საქართველოშიც”, “ლელოშიც” და ა.შ. მხოლოდ საკუთარ თავზე ფიქრობენ. ამიტომაც არის, რომ მხოლოდ ერთმანეთის ოპონირებას ანდომებენ დროს და არა ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი პროექტების შემოთავაზებას”, - ამბობს სანდრო თვალჭრელიძე.

“ძალაუფლება დიდი ცდუნებაა. ამ გამოცდას მხოლოდ ჭეშმარიტად თავისუფალი ადამიანი აბარებს. სხვა პრობლემებიცაა იმ პირებში, ვინც დღეს “ქართულ ოცნებას” წარმოადგენს. გვარ-სახელების თქმა არ მინდა, მაგრამ გაიხსენეთ, ვინ არიან პარლამენტის ლიდერები, რა ბიოგრაფიის ხალხი, რა იციან? არჩევნები თუ წააგეს და სახლში წასვლამ მოუწიათ, რა უნდა აკეთონ?! რატი ამაღლობელის ლექსისა არ იყოს, გვყავს პარლამენტარები, რომლებიც “დეპუტატებად დაიბადნენ” და ოცნებობენ, რომ “დეპუტატებად დაიხოცონ”. მათ არც იდეები აქვთ, არც საქმის კეთების სურვილი, მხოლოდ ერთი მოტივაცია ამოძრავებთ, როგორმე შეინარჩუნონ დღევანდელი მდგომარეობა. პოლიტიკურ ძალებს ყურადღების მისაქცევად პოზიტიური დღის წესრიგის შექმნა უჭირთ და ამიტომაც მიდიან პროვოკაციებზე. სიმართლე გითხრათ, ამ პროცესების მასშტაბურობის არ მეშინია, მით უფრო რევოლუციური დაძაბულობისთვის რესურსი არ არსებობს. რევოლუციურ გზას ჩვენი საზოგადოება არ გაჰყვება. ხაბეიშვილი იქნება, ბოკერია თუ ივანიშვილი, დიდად არც აღელვებს ჩვენს საზოგადოებას. ერთხელ ვთქვი და გავიმეორებ - ჩემთვის ყველაზე შემაშფოთებელია ის, რომ პოლიტიკური ეთიკა, ზნეობის სტანდარტი მკვეთრად დაქვეითდა. ეს ეხება უკლებლივ ყველას - ხელისუფლებას, ოპოზიციას და, როგორი დასანანიც უნდა იყოს, არასამთავრობო სექტორსაც”, - დაასკვნის რესპონდენტი.

“ხალხი აღარაფერს ერიდება, ერთმანეთს დედას აგინებენ, ათასგვარ ტყუილს ავრცელებენ. ეს უბედურება გაგრძელდება მანამდე, სანამ არ მივიღებთ კანონს “დიფამაციის შესახებ”. დიფამაცია არის ვინმეს სახელის გამტეხი ცნობების გავრცელება, უპირატესად პრესის მეშვეობით... აბა, სცადოს ვინმემ დიდ ბრიტანეთში და ისეთი რამ თქვას, რაც სიმართლეს არ შეესაბამება, სულ ცოტა, ორი წელი მოუწევს ციხეში ყურყუტი. ამ გაუთავებელ პოლიტიკურ დებატებსა და დაპირისპირებაში ხშირად გვავიწყდება, რომ ვართ ერთი ერის შვილები, ერთი სახელმწიფოს მოქალაქეები და ძალაუფლებისთვის ან მის საწინააღმდეგოდ ბრძოლაში არ უნდა გადავლახოთ წითელი ხაზი, რაც ქვეყნის უსაფრთხოებაზე გადის. უნდა გვახსოვდეს, რომ ამ წითელი ხაზის გამუდმებული გადაკვეთით უპირველესად ჩვენს სახელმწიფოს ვუთხრით ძირს”, - თვლის ექსპერტი და შეკითხვაზე - “პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეაზე განაცხადა, რომ საქართველო მზადაა უმასპინძლოს რუსეთის დელეგაციას ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეაზე, მიუხედავად იმისა, რომ დელეგაციის წევრებს დარღვეული აქვთ საქართველოს კანონი “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ”... - პასუხობს:

“სალომე ზურაბიშვილი არ გახლავთ აღმასრულებელი ხელისუფლების წარმომადგენელი. შესაბამისად, მას ასეთი განცხადებების გაკეთების უფლება არა აქვს - სალომე ზურაბიშვილი ვერ გადაწყვეტს ვერც მინისტერიალის ჩატარების საკითხს და ვერც იმას, დაესწრება თუ არა რუსული დელეგაცია”...

“ძალზე არასასიამოვნო ვითარებაში ვართ - ეს მინისტერიალი იქნება ერთ-ერთი ყველაზე დიდი გამოწვევა ჩვენთვის მომავალ წელს. ლავროვის აქ ჩამოსვლას აუცილებლად მოჰყვება დიდი საპროტესტო დემონსტრაციები. მთავარია, ეს ყველაფერი ცივილიზებულ ჩარჩოში ჩაეტიოს. ისე, ლავროვი ამას შეჩვეულია, მას მსოფლიოს უამრავ ქვეყანაში ხვდებიან ანტირუსული გამოსვლებით. რაც შეეხება იურიდიულ კაზუსებს, ერთი მხრივ, უნდა შევასრულოთ საერთაშორისო ვალდებულებები, მაგრამ, მეორე მხრივ, ვიცით, რომ ბატონ ლავროვს დარღვეული აქვს საქართველოს კანონი `ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ~ და თითქოს გამოსავალი არ ჩანს. თუმცა საქართველოს კონსტიტუციაში წერია - თუ პარლამენტის მიერ რატიფიცირებული საერთაშორისო ხელშეკრულების დებულებები ეწინააღმდეგება საქართველოს კანონმდებლობას, მაშინ უზენაესია საერთაშორისო ხელშეკრულება. აქედან გამომდინარე, გამოსავლის გამონახვა შეიძლება. მინისტერიალი არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გაიმართოს პარლამენტის შენობაში და გავრილოვის ჩამოსვლისას მიღებული გამოცდილების გათვალისწინებით, რუსეთის დელეგაციის არც ერთ წარმომადგენელს არ უნდა მიეცეს რომელიმე სესიის თავმჯდომარეობის უფლება”, - დასძენს სანდრო თვალჭრელიძე.